Wstałam przerażona tym dniem. Najpierw przedstawienie, a później czeka mnie rozmowa z Rossem. Wyjęłam z szafy już dawno przygotowaną na jasełka sukienkę. Była cała czerwon. Przegryzłam coś i ruszyłam w stronę szkoły. Próbowałam skupić się na spektaklu, ale ta sprawa z Rossem nie dawała mi spokoju. Nim spostrzegłam byłam już w szkole. Był już tam Ross.
- Hej Lau. Jak tam emocje.- zapytał blondasek.
- Dobrze.- zatrzymałam się- Ross musimy porozmawiać- w końcu wydusiłam.
- dobrze ale nie teraz. Okej? Wołają nas .- złapał mnie za renkę i pociągną w strone sceny. Był ubrany w białą koszulkę, spodnie tego samego koloru i czerwona marynakę Zaczęło się generalne spotkanie, na którym byłam nieobecna myślami.Ross to zauważył.
- Laura wszystko gra?- zapytał zaniepokojonym głosem.Nie odpowiadałam przez chwile.
- tak , to przez nerwy. nie martw się.- skłamałam , ale ja po prostu nie wiem jak mam mu powiedzieć że wyjeżdżam na ponad tydzień. Siedziałam nieobecna. Nie wiedziałam co z sobą zrobić. Czekałam na przedstawienie. Ćwiczyłam piosenkę. W końcu zaczął się spektakl. Najpierw śpiewał Ross. Zrobił prawdziwe show. Wszystko wyszło perfekcyjnie. Nadeszła moja kolej. Chyba nie było najgorzej. Ross powiedział, że było wspaniale. Nadeszła finałowa piosenka.
- O mój boże, Laura ona jest prześliczna.-uśmiechnęłam się, ale natychmiast posmutniałam. Raini na mnie spojrzała. - Błagam nie mów że to prezent na gwiazdkę.- Nadal nic nie mówiłam. Bałam się, że wybuchnę płaczem. Raini nic nie mówiąc przytuliła mnie.- Mówiłaś już Rossowi, bo znając życie nie jedziesz tam tylko na święta.- "Jak ona dobrze mnie zna" pomyślałam.
- Właśnie zamierzałam pójść do niego.- Nagle obie wybuchłyśmy płaczem.- nie płacz głupia,- powiedziałam choć sama ryczałam- perzcież nie wyjeżdżam na zawsze.- Uśmiechnęliśmy sie do siebie. Raini podeszła do komody, wyciągnęła pudełeczko i je mi podała.
- Raini on jest śliczny.- powiedziałam trzymając w ręku naszyjnik. Przytuliłyśmy się, i zaczełyśmy płakać.
- nie płacz głupia.- powiedziałam do przyjaciółki. Odprowadziła mnie i znów się pożegnałyśmy. Ruszyłam w strone domu Rossa. Zadzwoniłam dzwonkiem, otworzył mi Blondasek.
- hej co ty tu robisz.-
- mówiłam, musimy porozmawiać.- powiedziałam. Miałam wrażenie, że zaraz się rozryczę. Zaprosił mnie gestem do środka.
- posłuchaj musisz chwile poczekać. Idź do salonu tam jest Rydel.- i pobiegł w stronę swojego pokoju. Zdziwiona całą sytuacją ruszyłam w do salonu.
- musisz mu wybaczyć, rozmawia z Calumem, a jak to robi to cały świat traci sens .- z zamyślenia wyrwała mnie Rydel. Uśmiechnęłam sie. Ta "chwila" o której wspomniał Ross trochę się przedłużyła. Siedziałam z Rydel ponad godzinę. Bardzo ją polubiłam. Rozmawialiśmy na wszystkie tematy. Powiedziałam jej po co przyszlam. Pocieszyła mnie. Opowiedziała kilka zabawnych histori z życia Rossa.
- Laura, bardzo cię przepraszam..- wszedł Ross.
- nie, nie tłumacz się. Nic sie nie stało, ale teraz musimy pogadać.- odwróciłam sie do Rydel. Pocieszyła mnie i dodała mi odwagi usmiechem. Ruszyłam na zewnatrz. Usiedliśmy na huśtawce. Było już ciemno. Niebo było przepiekne.
- Ross, musze ci coś powiedzieć.- zatrzymałam się.
- po prostu powiedz, wyrzuć to z siebie. prosto z...- przerwałam mu.
- wyjeżdżam.- wykrztusiłam to z siebie. Zamilkną. Nie mówiliśmy nic przez 10 minut. Był w szoku.
- jak to wyjeżdżasz?- w końcu powiedział.
- spokojnie tylko na tydzień.- próbowałam go pocieszyć.- wyjeżdżam tylko na święta do rodziców, do Londynu.- nic nie mówił. Wyciągnęłam z torby prezent i mu go podałam. Otworzył go i się uśmiechną.
- wybacz, ale nie moge cieszyć sie z prezentu po tym co mi powiedziałaś.- Powiedział, trzymając w dłoni zegarek.
- rozumiem, ale to nie koniec to jest prezent na gwiazdkę, a to - wyciągnęłam drugą paczkę- na twoją osiemnastkę- spojrzał na mnie z rozczarowaniem- przykro mi Ross.- chłopak mnie przytulił. Właśnie tego było mi trzeba. Otworzył paczkę.
- wow, dzięki Lau. - i mnie przytulił. Chyba spodobały mu sie słuchawki. Siedzieliśmy jeszcze z godzinę wpatrując się w gwiazdy. On siedzial a ja leżalam na jego kolanach.
- może wyjdziemy gdzieś. Jak już wrócisz od Matta. Napijemy się, w końcu nie będzie cie w moje urodziny.-
- ej ej, zwolnij, ja z niepełnoletnimi nie pije.- zażartowałam.- chętnie, ale chyba nam to nie wyjdzie, bo idę na kolacje z Mattem troche nam to zejdzie.- powiedziałam- właściwie to już muszę iść.- niechętnie wstałam. Okej poczekaj chwile. Ross pobiegł gdzieś a ja wpatrywałam sie w błyszczacą tafle basenu.
- proszę.- Powiedział dając mi prezent.- to na gwiazdkę.- uśmiechną się. Otworzyłam i moim oczom ukazał się śliczny naszyjnik.
( niestety nie znalazłam takiego jakiego chciałam czyli różowego)
Był on delikatnie różowy, a w środku miał zegar. Nic nie mówiąc rzuciłam sie na blondasa i pocalowalam go w policzek. "Dziękuje' szepnęłam i pożegnaliśmy się.
4 godziny później
Kolacja z Mattem była bardzo nudna. Nie mogłam się skupić. Nadal było mi przykro, że wyjeżdżam. Zrobiłam szybki wpis do pamiętnika, wzięłam prysznic i usnęłam.
**************************************************************************
Tam tam dam. Jest. jak zwykle proszę o komentarze i z przykrością informuje, że kolejny rozdział będzie dopiero w czwartek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz